Sneeuwwitje en de 7 dwergen

Sneeuwwitje is waarschijnlijk een van de bekendste en populairste sprookjes ter wereld. Het verhaal van het mooie meisje met hagelwitte huid, bloedrode lippen en zwarte haren dat wordt vervolgd door haar jaloerse stiefmoeder, spreekt al eeuwen tot de verbeelding. In dit artikel duiken we in de bijzondere geschiedenis, betekenis en cultuur rondom dit sprookje. Een sprookje dat ook wel bekend staat onder de naam Sneeuwwitje en de zeven dwergen.

Sneeuwwitje geschikt voor kleuters

Ik heb het sprookje van Sneeuwwitje speciaal voor een 4-jarige kleuter herschreven! Het verhaal is levendig verteld met veel beschrijvingen die een kind zich goed kan voorstellen – zoals de spiegel die praat, het kleine huisje van de dwergen, en alle kleuren en geluiden.

De taal is aangepast aan het niveau van een kleuter, met korte zinnen en veel herhaling. Ik heb ook spannende momenten wat minder eng gemaakt (de jager is lief, de dwergen komen altijd op tijd) en heb veel interactieve elementen toegevoegd zoals geluiden (klop klop klop) en vergelijkingen (“zo wit als sneeuw”, “zo rood als aardbeien”).

De hoofdstukjes maken het verhaal overzichtelijk en geven natuurlijke pauzes om te vragen: “Wat denk jij dat er gaat gebeuren?” Het verhaal blijft trouw aan de originele verhaallijn maar is helemaal geschikt voor een kleuter om naar te luisteren!

Het sprookje Sneeuwwitje en de zeven dwergen

Het Magische Spiegeltje

Er was eens, heel lang geleden, een kasteel zo groot als een berg! In dat kasteel woonde een koningin die heel erg mooi was, maar ook heel erg gemeen. Elke ochtend, als de zon opkwam, liep ze naar haar grote, glimmende spiegel.

“Spiegeltje, spiegeltje aan de wand,” zei ze met haar hoge stem, “wie is de mooiste van het hele land?”

En weet je wat er dan gebeurde? De spiegel begon te praten! Ja echt waar, net als in een droom! “Gij zijt de mooiste, majesteit,” zei de spiegel altijd terug.

Maar op een dag werd er in het kasteel een baby’tje geboren. Het was een meisje met huid zo wit als verse sneeuw, lippen zo rood als rijpe aardbeien, en haar zo zwart als de donkere nacht. Daarom noemden ze haar Sneeuwwitje.

Sneeuwwitje Groeit Op

Sneeuwwitje groeide op en werd elke dag mooier en liever. Ze zong met de vogeltjes in de tuin, hielp de keukenmeisjes met koken, en was altijd vriendelijk tegen iedereen. Alle mensen in het kasteel hielden heel veel van haar.

Maar de boze koningin werd steeds jaloerser. Op een ochtend, toen Sneeuwwitje zeven jaar oud was, vroeg de koningin weer aan haar spiegel: “Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste van het hele land?”

En toen zei de spiegel iets heel anders: “Gij zijt mooi, majesteit, dat is waar. Maar Sneeuwwitje met haar zwarte haar, zij is duizend keer mooier dan gij!”

Oh, wat werd de koningin boos! Zo boos dat haar gezicht helemaal rood werd, zoals een tomaat. Ze stampte met haar voeten en riep: “DAT KAN NIET!”

De Vlucht naar het Bos

De gemene koningin riep een jager bij zich. “Breng Sneeuwwitje ver weg naar het donkere bos,” zei ze. “En ze mag nooit meer terugkomen!”

De jager was heel verdrietig, want hij hield ook van lieve Sneeuwwitje. Maar hij moest wel luisteren naar de koningin. Hij nam Sneeuwwitje mee, diep het bos in, waar de bomen zo hoog waren dat ze de zon wegstopten.

“Lieve Sneeuwwitje,” zei de jager zacht, “je moet hier wegrennen en nooit meer terugkomen naar het kasteel. De koningin wil je kwaad doen.”

Sneeuwwitje begon te huilen, maar ze was ook dapper. “Dank je wel, lieve jager,” zei ze. En toen rende ze weg, zo hard als haar kleine beentjes konden, tussen de grote bomen door.

Het Huisje van de Zeven Dwergen

Sneeuwwitje rende en rende, tot ze heel moe werd. Haar voetjes deden pijn en ze had honger. Opeens zag ze tussen de bomen een heel klein huisje staan. Het was zo klein dat jij er bijna niet in zou passen!

“Wat een schattig huisje,” dacht Sneeuwwitje. Ze klopte op de kleine deur. Klop klop klop. Maar niemand deed open. Voorzichtig duwde ze de deur open en stapte naar binnen.

Alles in het huisje was heel klein! Er stonden zeven kleine stoeltjes rond een kleine tafel. Er stonden zeven kleine bordjes, zeven kleine kopjes, en zeven kleine lepeltjes. En boven waren zeven kleine bedjes met zeven kleine kussens.

“Wat ben ik moe,” geeuwde Sneeuwwitje. Ze ging op drie van de kleine bedjes liggen en viel in slaap.

De Zeven Dwergen Komen Thuis

Toen het donker werd, kwamen er zeven kleine mannetjes naar huis. Het waren dwergen! Ze hadden de hele dag hard gewerkt in de mijnen, waar ze glimmende edelstenen zochten.

“Hé!” riep de eerste dwerg, “iemand heeft van mijn soepje gegeten!” “En iemand heeft op mijn stoeltje gezeten!” riep de tweede. “En kijk!” riep de derde dwerg, “er ligt iemand in onze bedjes!”

Voorzichtig liepen alle zeven dwergen naar boven. Daar lag Sneeuwwitje te slapen, zo mooi en vredig als een engeltje.

“Oh,” fluisterden ze allemaal tegelijk, “wat een mooi meisje!”

Sneeuwwitje werd wakker van hun stemmen. Eerst schrok ze een beetje, maar de dwergen waren zo vriendelijk dat ze zich al snel veilig voelde.

“Hallo kleine mannetjes,” zei ze beleefd. “Ik ben Sneeuwwitje. Mag ik alsjeblieft hier blijven? Ik ben heel bang voor de boze koningin.”

De dwergen vonden Sneeuwwitje zo lief dat ze meteen ja zeiden. “Maar dan moet je wel opletten,” zeiden ze. “Als wij naar ons werk gaan, moet je de deur op slot doen en niemand binnenlaten!”

De Boze Koningin Komt Erachter

Intussen, in het grote kasteel, vroeg de koningin weer aan haar spiegel: “Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste van het hele land?”

“Achter de zeven bergen hoog, bij de zeven dwergen klein, daar woont Sneeuwwitje nog. Zij is nog altijd het allermooiste van het hele land!”

“WAT?!” schreeuwde de koningin zo hard dat alle vogels uit de bomen vlogen. “Sneeuwwitje leeft nog?!”

De gemene koningin bedacht een slinks plan. Ze deed oude, vieze kleren aan en plakte een grote, lelijke neus op haar gezicht. Nu leek ze op een oude vrouw die van deur tot deur ging.

Het Vergiftigde Lintje

De volgende ochtend, toen de zeven dwergen naar hun werk waren gegaan, klopte er iemand op de deur. Klop klop klop.

“Mooie lintjes te koop!” riep een oude stem. “Prachtige lintjes voor mooie meisjes!”

Sneeuwwitje keek door het raam en zag een oude vrouw met een mand vol kleurige lintjes. Ze zagen er zo mooi uit! Sneeuwwitje vergat wat de dwergen hadden gezegd en deed de deur open.

“Oh, wat mooie lintjes!” zei ze.

“Dit rode lintje staat perfect bij jouw mooie jurk,” zei de valse koningin. “Kom, ik zal het voor je vastmaken.”

Maar de koningin maakte het lintje zo strak vast dat Sneeuwwitje geen lucht meer kreeg! Ze viel op de grond.

“Ha!” lachte de koningin gemeen, en ze rende weg.

Gelukkig kwamen de dwergen precies op tijd thuis. Ze zagen Sneeuwwitje op de grond liggen en maakten snel het lintje los. Toen kon Sneeuwwitje weer ademhalen.

“Oh Sneeuwwitje,” zeiden ze bezorgd, “je moet echt niemand meer binnenlaten!”

De Vergiftigde Kam

Maar de spiegel vertelde de koningin dat Sneeuwwitje nog steeds leefde. Weer verkleedde ze zich, dit keer met een zwarte cape en een grote hoed.

De volgende dag klopte ze weer aan. “Mooie kammen te koop! Kammen die je haar laten glanzen zoals de sterren!”

Sneeuwwitje dacht: een kam kan toch geen kwaad? Ze deed de deur open.

De koningin kamde Sneeuwwitjes haar met een vergiftigde kam. Meteen werd Sneeuwwitje heel slaperig en viel op de grond.

Weer kwamen de dwergen net op tijd thuis! Ze haalden de vergiftigde kam uit Sneeuwwitjes haar en ze werd weer wakker.

“Sneeuwwitje!” riepen ze, “je moet ons beloven dat je de deur niet meer opendoet!”

“Ik beloof het,” zei Sneeuwwitje, en ze meende het echt.

De Vergiftigde Appel

De koningin was nog bozer geworden. Ze maakte haar gevaarlijkste plan: een appel die er heel lekker uitzag, maar vergiftigd was. De ene helft was veilig, maar de andere helft zou je in een diepe slaap laten vallen.

Voor de derde keer verkleedde ze zich, nu als een vriendelijke boerin met een mand vol mooie, rode appels.

“Verse appels!” riep ze. “Knapperige, zoete appels!”

Sneeuwwitje keek door het raam maar deed de deur niet open. “Dank je wel, maar ik mag niets kopen,” zei ze braaf.

“Oh, wat een lief meisje ben je,” zei de valse koningin. “Hier, neem deze mooie appel gratis! Kijk hoe rood en glanzend hij is!”

“Nee dank je,” zei Sneeuwwitje.

Toen deed de koningin iets heel slinks. Ze beet in de veilige helft van de appel. “Kijk,” zei ze, “hij is helemaal veilig!” En ze gaf de andere helft aan Sneeuwwitje door het raam.

Sneeuwwitje dacht: als die oude vrouw er ook van eet, dan is hij vast veilig. Ze nam een grote hap van de vergiftigde helft.

Meteen viel ze op de grond in een diepe, diepe slaap.

“Nu ben ik eindelijk de mooiste!” lachte de koningin gemeen, en ze rende weg.

De Glazen Kist

Toen de dwergen thuiskwamen, vonden ze Sneeuwwitje op de grond. Ze probeerden van alles om haar wakker te maken, maar niets hielp. Ze sliep zo diep als de diepste zee.

De dwergen waren heel verdrietig. Ze hielden zo veel van Sneeuwwitje! Ze maakten een mooie glazen kist voor haar, zodat iedereen kon zien hoe mooi ze was. Ze zetten de kist op een heuvel tussen de bloemen, en elke dag kwamen ze bloemen brengen.

Alle dieren uit het bos kwamen ook: de vogeltjes, de hertjes, de konijntjes en de eekhoornjes. Zelfs zij waren verdrietig om lieve Sneeuwwitje.

De Prins Komt Langs

Op een dag kwam er een prins op zijn witte paard langs rijden. Hij zag de glazen kist met het mooie meisje erin.

“Wie is dat mooie meisje?” vroeg hij aan de dwergen.

De dwergen vertelden het hele verhaal: van de boze koningin, de vergiftigde appel, en hoe lief Sneeuwwitje was geweest.

De prins was zo ontroerd dat hij voorzichtig de glazen kist opende. “Zo’n lief meisje verdient een kus,” zei hij zacht, en hij gaf Sneeuwwitje een zachte kus op haar voorhoofd.

Het Gelukkige Einde

En weet je wat er toen gebeurde? Door de liefdevolle kus van de prins werd de betovering verbroken! Sneeuwwitje deed haar ogen open, gaapte een grote geeuw, en zei: “Oh, wat heb ik lang geslapen!”

Iedereen was zo blij! De dwergen dansten van vreugde, de vogeltjes zongen het mooiste liedje ooit, en de prins lachte van oor tot oor.

“Wil je met mij mee naar mijn kasteel?” vroeg de prins. “Dan kunnen we trouwen en voor altijd gelukkig zijn.”

Sneeuwwitje zei ja, want de prins was net zo lief als zij. Maar eerst gaf ze alle zeven dwergen een grote knuffel.

“Dank je wel voor alles,” zei ze. “Jullie zijn mijn allerbeste vriendjes!”

De dwergen kregen allemaal een plekje in het kasteel van de prins, zodat ze altijd bij Sneeuwwitje konden blijven.

En de boze koningin? Toen haar spiegel vertelde dat Sneeuwwitje nu de gelukkigste én mooiste was, werd ze zo boos dat ze uit het kasteel wegrende en nooit meer werd gezien.

Sneeuwwitje en de prins leefden nog lang en gelukkig, omringd door hun dierbare vrienden. En elke avond, als de sterren twinkelden aan de hemel, vertelden ze hun eigen kinderen dit mooie verhaal.

En ze leefden nog lang en gelukkig…

Meer sprookjes

Oorsprong van het sprookje Sneeuwwitje

Het wereldberoemde sprookje van Sneeuwwitje is geschreven door de gebroeders Grimm. In 1812 namen ze het op in hun sprookjesverzameling Kinder- und Hausmärchen. Hierin staan veel van de klassieke sprookjes die we nu kennen, zoals Assepoester, Doornroosje en Roodkapje.

De gebroeders Grimm baseerden Sneeuwwitje op Europese volksverhalen die al eeuwen mondeling verteld werden. Ze gaven er hun eigen draai aan. Zo voegden ze bijvoorbeeld de 7 dwergen toe, die niet in eerdere varianten voorkwamen. Sneeuwwitje is dus geïnspireerd op oudere volksverhalen, maar heeft door de gebroeders Grimm zijn huidige vorm gekregen.

Oorspronkelijk einde van het sprookje van Sneeuwwitje

In de originele sprookjes loopt het voor de schurk vaak minder goed af. Zo ook bij dit sprookje. Het verhaal is namelijk niet afgelopen als de prins Sneeuwwitje ten huwelijk vraagt. Er komt een trouwerij. Op het bruiloftsfeest wordt de koningin ook uitgenodigd. Ze herkent Sneeuwwitje en verstijft. Daarop krijgt ze gloeiende ijzeren muiltjes aan. Deze waren al klaargezet voor de koningin. Ze moet daarop net zo langs dansen tot ze dood neervalt. Een gruwelijk einde, want nog meer de nadruk legt op de moraal van dit sprookje.

De moraal van sneeuwwitje en de 7 dwergen

De moraal van het sprookje van Sneeuwwitje en de zeven dwergen is dat je niet zomaar aanwijzingen van vreemden moet opvolgen. Daarnaast zit in dit sprookje veel symboliek over goed en kwaad en over ego’s en het geweten. De spiegel heeft in dit verhaal een heel belangrijke rol. Deze speelt het valse geweten en streelt in eerste instantie het ego van de koningin. Als dit niet meer lukt komt jaloezie en het kwaad opzetten, maar uiteindelijk overwint het goede.

De karakters uit het sprookje van Sneeuw witje

In Sneeuwwitje spelen verschillende karakters een belangrijke rol. Hieronder analyseren we de persona’s en hun betekenis in het verhaal.

Sneeuwwitje

Sneeuwwitje is het symbool van onschuld, schoonheid en naïviteit. Haar naam verwijst naar haar huid zo wit als sneeuw, lippen rood als bloed en haren zwart als ebony. Ze weet niets van de gevaren van de wereld en vertrouwt blind op haar stiefmoeder. Dit maakt haar kwetsbaar. Tegelijk overwint ze het kwaad door haar innerlijke goedheid.

De stiefmoeder

De stiefmoeder belichaamt jaloersheid, hebzucht en narcisme. Ze kan niet verdragen dat iemand anders mooier wordt dan zijzelf. Haar trots en minachting voor Sneeuwwitje drijven haar tot extreme daden, zoals moordpogingen. Ze is het archetype van de boze stiefmoeder uit veel sprookjes.

De jager

De jager krijgt opdracht van de stiefmoeder om Sneeuwwitje te doden, maar krijgt medelijden en laat haar vluchten. Hij representeert goedheid en het vermogen tot vergeving, in tegenstelling tot de stiefmoeder.

De zeven dwergen

De zeven dwergen nemen Sneeuwwitje op in hun huisje en beschermen haar. Ze staan symbool voor vriendschap en samenwerking. Met hun hulp kan Sneeuwwitje overleven.

De prins

De prins redt Sneeuwwitje uit haar betoverde slaap met een kus van ware liefde. Daarmee overwint hij de magische vloek van de stiefmoeder. Hij vertegenwoordigt liefde, moed en hoop.

Symboliek en diepere betekenis

Verschillende elementen in Sneeuwwitje hebben een symbolische betekenis.

• De appel staat symbool voor verleiding en de zondeval, net als in het Bijbelverhaal met Adam en Eva. De giftige appel brengt Sneeuwwitje in gevaar.
• De spiegel representeert de waarheid en eerlijkheid die uiteindelijk zegevieren. De spiegel weerspiegelt de innerlijke lelijkheid van de koningin.
• Het donkere bos waarin een groot deel van het verhaal zich afspeelt, staat symbool voor het onbewuste en de gevaren die daar schuilen. Sneeuwwitje moet het bos in om te overleven.

Goed versus kwaad

Een belangrijk thema in Sneeuwwitje is de strijd tussen goed en kwaad. De onschuldige, naïeve Sneeuwwitje wordt geconfronteerd met het kwaad in de vorm van haar jaloerse, moordlustige stiefmoeder. Uiteindelijk overwint het goede het kwade, doordat Sneeuwwitje gered wordt en met de prins trouwt.

De stiefmoeder ondergaat de typische noodlot van sprookjes: haar kwaadaardige daden worden bestraft met de dood. Zo zien we in Sneeuwwitje net als in veel sprookjes dat goed gedrag beloond wordt en slecht gedrag gestraft.

Leuke weetjes over het sprookje

• Sneeuwwitje is een van de meest bekende sprookjes en is inspiratie geweest voor vele andere sprookjes. Denk bijvoorbeeld aan Goudlokje en de zeven beren, Doornroosje en De zeven raven.
• In dit sprookje zit eigenlijk alles wat je in een sprookje verwacht. Goed en kwaad, een heks, dwergen, dieren en natuurlijk de prins die ervoor zorgt dat ze weer lang en gelukkig leven.

De magische elementen

Het sprookje van Sneeuwwitje bevat verschillende magische elementen die het verhaal zijn betoverende karakter geven.

• De magische sprekende spiegel
• De vergiftigde appel
• De glazen kist

Een van de meest opvallende magische elementen is de magische spiegel van de boze stiefmoeder. Dit is geen gewone spiegel, maar hij kan praten en de waarheid onthullen. Elke dag vraagt de koningin aan de spiegel: “Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste in het land?” En de spiegel antwoordt naar waarheid.

Een ander belangrijk magisch object is de vergiftigde appel die de stiefmoeder aan Sneeuwwitje geeft. Dit is geen normale appel, maar één hap ervan doet Sneeuwwitje in een betoverde diepe slaap vallen. Alleen de liefdeskus van een prins kan deze betovering verbreken.

Ook de glazen kist waarin Sneeuwwitje wordt opgebaard is eigenlijk een betoverd object, een soort altaar waarop haar onaardse schoonheid bewonderd kan worden. Pas als de juiste persoon, de prins, haar een kus geeft, verdwijnt de betovering.

De magische elementen voegen een extra dimensie toe aan het sprookje. Ze maken het verhaal mysterieus en bovennatuurlijk. Zonder deze magie zou het sprookje zijn kracht verliezen. De magie geeft hoop dat goedheid uiteindelijk zal zegevieren.

Sneeuwwitje de film

Het sprookje van sneeuwwitje is verschillende malen verfilmd. De bekendste hiervan is Snow White van Walt Disney. Het was de eerste tekenfilm die langer dan 1 uur duurde en de eerste in een lange reeks verfilmde sprookjes van Walt Disney. Het verfilmen van dit sprookje was een grote gok want het koste veel geld en het was maar de vraag of dit aan zou slaan. Gelukkig pakte het goed uit. In de film zitten een paar leuke geheimpjes, die ik graag met je deel.

Geheimen en easter eggs in de film

• Voor de roze wangen van Sneeuwwitje werd echte make up gebruikt
• Om de dieren zo echt mogelijk te kunnen tekenen werden echte dieren gehouden in de studio’s
• Dopey zou eerst een kwebbelkont worden, maar omdat Walt Disney geen goede stem kon vinden besloten ze uiteindelijk dat hij helemaal niets zou zeggen
• Sneeuwwitje was de eerste film met een soundtrack
• De rol van de prins zou in de film groter zijn, maar omdat het lastig was hem te tekenen werd zijn rol beperkt tot ongeveer 2 minuten
• Ondanks dat Sneeuwwitje heel braaf moest zijn werd Betty Boop als voorbeeld door de tekenaars gebruikt

Sneeuwwitje musical

Met het succes van dit sprookje kon het natuurlijk niet uitblijven dat er ook een musical van werd gemaakt. Studio 100 heeft dit in vier verschillende versies gedaan. Maar de meest recente musical van Sneeuwwitje kwam in 2015 uit bij Van Hoorne. In deze versie werden de hoofdrollen gespeeld door Maud Mulder en Geert Hoes.

Sneeuwwitje in vergelijking met andere sprookjes

Er zijn een aantal opvallende overeenkomsten tussen het sprookje van Sneeuwwitje en andere klassieke sprookjes.

Net als bij Assepoester en Doornroosje speelt er een kwade stiefmoeder die jaloers is op de schoonheid van het onschuldige meisje. Ook moet Sneeuwwitje net als Assepoester werken als een dienstmeid en wordt ze slecht behandeld.

Een terugkerend motief is de diepe slaap/vloek waarin de hoofdpersoon belandt, vaak veroorzaakt door de stiefmoeder, zoals de vergiftigde appel bij Sneeuwwitje. Alleen een prins kan de betovering verbreken met een kus van ware liefde.

Net als in veel sprookjes trouwt Sneeuwwitje uiteindelijk met een knappe prins en is er sprake van een happy end. Ook de klassieke formulering ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’ komt in veel sprookjes voor.

Er zijn ook enkele opvallende verschillen. Zo speelt het verhaal van Sneeuwwitje zich grotendeels af in het donkere bos, terwijl de andere sprookjes zich vaak afspelen in kastelen en paleizen. Ook de 7 dwergen en de glazen doodskist zijn unieke elementen.

Maar over het algemeen deelt Sneeuwwitje veel karakteristieke sprookjeskenmerken met verhalen als Assepoester en Doornroosje, terwijl het ook een eigen herkenbare identiteit heeft.

4 Dingen die je waarschijnlijk nog niet wist over het sprookje Sneeuwwitje

1. In het oorspronkelijke verhaal wordt Sneeuwwitje niet wakker gekust door een prins, maar door de koningin zelf. Zij geeft haar een appel waardoor ze weer tot leven komt.
2. In het oorspronkelijke verhaal is de boze stiefmoeder nooit koningin geworden.
3. In sommige versies van het verhaal wordt Sneeuwwitje niet vergiftigd, maar door een doorn in haar voet, of een spinnenkrans.
4. Sneeuwwitje is waarschijnlijk gebaseerd op een echt bestaande prinses: Margarethe von Waldeck. Dit was een Duitse prinses uit de 16e eeuw.

Conclusie

Sneeuwwitje is een tijdloos sprookje dat al eeuwen mensen aanspreekt. Het combinatieert de strijd van goed tegen kwaad met bovennatuurlijke elementen en archetypische personages als de stiefmoeder en de prins. De populariteit van Sneeuwwitje zal nog lang voortduren, omdat we onszelf blijven herkennen in dit magische verhaal. Of het nu is door de Disney-film, het theater of het oorspronkelijke sprookje, Sneeuwwitje blijft ons betoveren.

Erik

Erik is vader van 3 kinderen en tijdens het voorlezen van sprookjes gefascineerd geraakt door de verhalen, de magie en symboliek. Op deze websites laat ik je de leukste sprookjes zien en neem je mee in de oorsprong en betovering. Neem je ook deel aan deze betoverende reis!