Van het oorspronkelijke sprookje van Goudlokje en drie beren is niet bekend wie het heeft geschreven. Het verhaal is waarschijnlijk ontstaan als een volksverhaal en is door de eeuwen heen overgeleverd via mondelinge overlevering. Het eerste geschreven verslag van het verhaal verscheen in de 17e eeuw in een verzameling sprookjes genaamd “De Gouden Eeuw van de Kinderverhalen” van Charles Perrault. Perrault gaf het verhaal de naam “Peau d’Âne” (of “Donkeyshuid”). Later, in de 19e eeuw, herschreef de Grimm broers het verhaal en gaven het de naam “Goldlöckchen” (of “Goudlokje”). Het verhaal heeft sindsdien vele variaties gezien en is vertaald in veel talen over de hele wereld.
Het sprookje van Goudlokje en de drie beren
Het sprookje van Goudlokje en de 3 beren gaat over een jonge meisje genaamd Goudlokje die alleen woont in een huisje in het bos. Op een dag besluit ze om een wandeling te maken en stuit op het huis van de 3 beren. Zonder toestemming gaat ze naar binnen en begint te snuffelen in hun spullen. Ze eet de pap van de papa beer, drinkt uit de melk van de mama beer en gaat zitten in de stoel van de baby beer. De beren, die thuiskomen, zijn boos omdat Goudlokje hun spullen heeft gebruikt. Goudlokje wordt bang en rent weg.
Goudlokje biedt haar excuses aan
Later, als de beren niet thuis zijn, gaat Goudlokje terug naar het huis om haar excuses aan te bieden en de schade te vergoeden. Vanaf dat moment wordt ze vrienden met de beren en gaat vaak bij hen op bezoek. De papa beer is een grote, stevige beer met een grote baard, de mama beer is een lieve en zorgzame beer en de baby beer is een kleine, speelse beer. Goudlokje maakt de beren aan het lachen en is altijd bereid om te helpen. Ze leert hen hoe om te koken en te naaien, en zij leert hen hoe om te wandelen en te spelen.
Goudlokje en de drie beren blijven vrienden
Op een dag besluit Goudlokje om terug te keren naar haar eigen huis, en de beren zijn verdrietig om haar vertrek. Maar ze beloven elkaar dat ze elkaar vaak zullen bezoeken en dat ze altijd vrienden zullen blijven.
Bekijk het sprookje van Goudlokje en de drie beren
Bekijk hier een korte versie van het sprookje van Goudlokje. Andere versies vind je ook op Youtube.
De moraal van het sprookje van Goudlokje
De moraal van het sprookje van Goudlokje is dat men respect moet hebben voor andermans eigendommen en dat men verontschuldigingen moet aanbieden als men iets fout doet. Het leert ook over vriendschap en hoe men vrienden kan maken, ondanks verschillen in grootte, kracht of leeftijd. Het toont aan dat het niet alleen gaat om uiterlijke schoonheid, maar ook om innerlijke waarden zoals hulpvaardigheid en vriendelijkheid. Daarnaast leert het kinderen om verantwoordelijkheid te nemen voor hun acties en om oprecht spijt te tonen als ze iets verkeerd hebben gedaan.
Wist je dit over het sprookje?
- Het verhaal heeft vele variaties en is vertaald in veel talen over de hele wereld.
- De beren in het verhaal worden vaak gezien als symbool voor de autoriteit, en Goudlokje’s ongehoorzaamheid en verontschuldigingen symboliseren een les in gehoorzaamheid en verantwoordelijkheid.
- In sommige versies van het verhaal is Goudlokje een dief die inbreekt in het huis van de beren en hun eten steelt.
- In andere versies van het verhaal is Goudlokje een jong meisje dat verdwaalt in het bos en bij toeval het huis van de beren tegenkomt.
- In verschillende culturen wordt Goudlokje vaak geassocieerd met de godin van de natuur of een fee, en haar gouden haren worden beschouwd als een symbool van haar goddelijkheid.
- Het sprookje van Goudlokje is een inspiratiebron voor veel films, boeken en toneelstukken.
- Een bekende verfilming is de Disney-film “Goldilocks and the Three Bears” uit 1961.
- Het verhaal is vaak gebruikt als een manier om kinderen te leren over respect voor andermans eigendommen, verontschuldigingen aanbieden als ze iets fout doen, en verantwoordelijkheid nemen voor hun acties.
