Hans en Grietje is een sprookje dat in vele versies is geschreven. Het begin en einde lijkt zelfs wat op het sprookje van Klein Duimpje. De bekendste versie van Hans en Grietje is geschreven door de gebroeders Grimm. Zij hebben het sprookje wel een eigen draai meegegeven, zodat het verhaal sterker is geworden.
Het sprookje Hans en Grietje
De arme houthakker en zijn gezin
Er was eens, heel lang geleden, een arme houthakker die woonde in een klein huisje aan de rand van een groot, donker bos. Hij had twee lieve kinderen: Hans, een dappere jongen, en Grietje, een slim meisje. Hun echte mama was al een tijdje geleden naar de hemel gegaan, en nu woonden ze bij hun papa en hun nieuwe mama.
De tijden waren heel moeilijk. Er was bijna geen eten meer in huis. ’s Avonds rommelden hun buikjes van de honger, want er was alleen nog een klein stukje brood voor het hele gezin. Papa de houthakker maakte zich grote zorgen. Hoe moest hij zijn lieve kinderen te eten geven?
Het plan van de stiefmoeder
Op een donkere avond, toen Hans en Grietje al in hun bedje lagen, hoorden ze hun papa en stiefmoeder zachtjes praten in de keuken. Grietje legde haar vinger op haar lippen: “Ssst, Hans, luister maar eens…”
“We hebben geen eten meer,” zei de stiefmoeder. “Morgen moeten we de kinderen meenemen naar het diepste deel van het bos en ze daar achterlaten. Anders verhongeren we allemaal.”
Papa de houthakker was heel verdrietig. “Nee, dat kan ik niet doen! Het zijn mijn lieve kinderen!”
Maar de stiefmoeder bleef aandringen. “Het moet. We hebben geen keus.”
Hans begon zachtjes te huilen, maar slimme Grietje fluisterde: “Maak je geen zorgen, lieve broer. Ik heb een plan.”
Grietjes slimme plan
Heel stilletjes sloop Grietje naar buiten. De maan scheen helder en overal op de grond lagen kleine, witte kiezelsteentjes die glinsterden als sterretjes. Grietje vulde haar zakken helemaal vol met die mooie steentjes.
De volgende ochtend zei de stiefmoeder: “Kinderen, we gaan vandaag hout sprokkelen in het bos. Hier hebben jullie allebei een stukje brood voor onderweg.”
Terwijl ze door het bos liepen, liet Grietje stiekem een kiezelsteentje vallen. Dan nog een, en nog een. Hans keek verwonderd, maar Grietje knipoogde naar hem.
Diep in het donkere bos zei papa: “Ga maar even zitten uitrusten, kinderen. Wij gaan hout zoeken. Straks komen we jullie weer halen.”
Maar papa en stiefmoeder kwamen niet terug. Het werd donker en stil in het bos.
De weg naar huis
“Niet huilen, Hans,” zei Grietje. “Kijk maar eens omhoog!”
De maan kwam op en plotseling glinsterden alle kiezelsteentjes die Grietje had laten vallen als een prachtig pad van sterretjes.
“Kom, we volgen de steentjes naar huis!” riep Grietje blij.
Hand in hand liepen ze het glinsterende pad terug. Heel laat in de nacht klopten ze op de deur van hun huisje. Papa deed open en was zo blij dat hij hen in zijn armen sloot. “Mijn lieve kinderen! Ik dacht dat ik jullie nooit meer zou zien!”
Opnieuw het bos in
Maar na een paar weken was er weer geen eten. De stiefmoeder wilde de kinderen opnieuw naar het bos brengen. Deze keer sloot ze de deur goed af, zodat Grietje geen steentjes kon gaan zoeken.
De volgende ochtend, toen ze weer naar het bos gingen, verkruimelde Grietje stiekem haar stukje brood en strooide de kruimeltjes op het pad. “Nu kunnen we ook de weg terug vinden,” fluisterde ze tegen Hans.
Maar o jee! Toen de maan opkwam, waren alle broodkruimeltjes weg! De hongerige vogeltjes hadden alles opgegeten.
“Wat moeten we nu doen?” vroeg Hans bezorgd.
“We zoeken een plek om te slapen,” zei dappere Grietje. “Morgen vinden we vast de weg naar huis.”
Het prachtige snoephuisje
De volgende ochtend liepen Hans en Grietje hand in hand door het bos. Ze hadden honger en waren moe. Maar toen… wat zagen ze daar tussen de bomen?
“Hans, kijk eens!” riep Grietje uit. “Wat is dat voor prachtig huisje?”
Het was het mooiste huisje dat ze ooit hadden gezien! De muren waren gemaakt van zachte peperkoek, het dak was bedekt met witte suikerglazuur, en de ramen waren van helder snoepgoed. Om het huisje heen groeiden lolly’s als bloemen en aan de bomen hingen dropveters als slingers.
“Mogen we daarvan eten?” vroeg Hans.
“Ik denk het wel,” zei Grietje. “Kijk, er is niemand in de buurt.”
Ze renden naar het huisje toe. Hans brak een stukje van de muur af – mmm, het smaakte naar heerlijke peperkoek! Grietje likte aan het raam – wat was dat snoepgoed zoet en lekker!
De enge heks
Plotseling ging de deur van het huisje open en kwam er een hele oude vrouw naar buiten. Ze had een gekromde rug, een puntige neus en wilde grijze haren. Hans en Grietje schrokken zich rot!
Maar de oude vrouw glimlachte vriendelijk. “Ach, lieve kindertjes, wat doen jullie hier zo alleen in het bos? Komen jullie maar binnen, dan geef ik jullie lekker eten.”
In het huisje stond een tafel vol met de lekkerste dingen: pannenkoeken met stroop, warme chocolademelk, koekjes en taartjes. Hans en Grietje hadden zo’n honger dat ze alles opaten.
“Jullie zijn vast moe,” zei de oude vrouw. “Hier zijn twee zachte bedjes. Slaap maar lekker.”
Maar wat Hans en Grietje niet wisten, was dat de vriendelijke oude vrouw eigenlijk een boze heks was die van plan was om hen op te eten!
Hans wordt gevangen
De volgende ochtend schudde de heks Hans ruw wakker. Haar stem klonk nu gemeen en eng: “Opstaan, jongen! Jij gaat in die kooi daar!”
Ze duwde de arme Hans in een kleine kooi van tralies, zoals je soms ziet in de dierentuin. Hans was zo bang!
“En jij,” zei ze tegen Grietje, “jij gaat werken! Je moet koken en schoonmaken. En iedere dag geef je je broer extra veel eten, zodat hij lekker dik wordt. Want over een paar weken ga ik hem opeten!”
Grietje begon te huilen, maar ze probeerde dapper te zijn voor haar broer.
Grietjes plan
Elke dag moest Grietje hard werken. Ze kookte voor Hans en gaf hem de lekkerste hapjes. De heks kwam iedere dag kijken of Hans al dik genoeg was.
“Steek je vinger eens door de tralies,” zei de heks dan tegen Hans. “Ik wil voelen of je al lekker mollig bent.”
Maar slimme Grietje had een plan bedacht! Ze gaf Hans stiekem een dun takje. Toen de heks kwam voelen, stak Hans het takje door de tralies in plaats van zijn vinger.
“Bah!” riep de heks. “Je bent nog veel te mager! Grietje, geef hem nog meer eten!”
Dit ging weken zo door. De heks werd steeds bozer omdat Hans maar niet dikker leek te worden.
De grote oven
Op een ochtend had de heks er genoeg van. “Dik of dun, ik ga die jongen vandaag opeten!” schreeuwde ze. “Grietje, maak de oven maar aan. Een grote, hete oven!”
Grietje stak het vuur aan en de oven werd heel heet. De heks wreef in haar handen van plezier.
“Kijk eens, Grietje,” zei de heks. “Kruip even in de oven om te voelen of hij heet genoeg is.”
Maar Grietje was veel te slim om dat te doen! Ze deed alsof ze dom was: “Ik weet niet hoe dat moet. Kunt u het me voordoen?”
“Stom kind!” riep de heks. “Kijk, zo doe je dat!” En ze stak haar hoofd in de oven om te laten zien hoe het moest.
Grietje redt de dag
Op dat moment gaf dappere Grietje de heks een grote duw! BOEM! De heks viel helemaal in de oven en Grietje sloeg snel de deur dicht.
“Hans! Hans! We zijn vrij!” riep ze, terwijl ze de kooi opende.
Hans sprong in Grietjes armen. “Lieve zus, je hebt ons gered!”
De kinderen dansten van vreugde door het snoephuisje. Ze waren vrij!
De schatten van de heks
Toen Hans en Grietje het huisje gingen verkennen, vonden ze overal schatten: gouden munten, prachtige diamanten, parels zo groot als knikkers, en zilveren lepels en vorken.
“Kijk eens hoeveel mooie dingen!” zei Hans.
“We nemen wat we kunnen dragen,” zei Grietje. “Dan zijn papa en wij nooit meer arm.”
Ze staken hun zakken vol met de mooiste schatten. Nu konden ze op zoek naar de weg naar huis.
De witte eend
Hans en Grietje liepen en liepen door het bos, maar ze konden hun huisje niet vinden. Toen kwamen ze bij een grote rivier. Er was geen brug en het water was veel te diep om door te waden.
“Hoe komen we nou aan de overkant?” vroeg Hans bezorgd.
Daar kwam een prachtige witte eend aangezwommen. Grietje riep naar de eend:
“Lieve eend, witte eend, help ons toch, wees onze vriend! We kunnen niet over het water heen, help ons alsjeblieft, we zijn alleen!”
De vriendelijke eend kwam naar de kant zwemmen. Eerst nam ze Grietje op haar rug naar de overkant, toen kwam ze terug om Hans te halen.
“Dank je wel, lieve eend!” riepen de kinderen en ze zwaaiden haar gedag.
Eindelijk thuis
Aan de andere kant van de rivier zag alles er bekend uit. Daar was het pad dat ze kenden! Daar stonden de bomen waar papa altijd hout hakte! En daar… daar was hun eigen lieve huisje!
Ze renden zo hard als ze konden naar de deur. “Papa! Papa! We zijn thuis!” riepen ze.
Papa deed de deur open en kon zijn ogen niet geloven. “Hans! Grietje! Mijn lieve kinderen!” Hij sloot hen stevig in zijn armen en huilde van geluk.
“Waar is stiefmoeder?” vroeg Grietje.
“Ze is weggegaan,” zei papa verdrietig. “Ze vond dat we te arm waren. Maar ik ben zo blij dat jullie er zijn! Jullie zijn veel belangrijker dan al het geld van de wereld.”
Het gelukkige einde
Toen lieten Hans en Grietje alle schatten zien die ze hadden meegenomen. Papa’s ogen werden groot van verbazing.
“Nu zijn we rijk!” zei Hans blij.
“Nu hoeven we nooit meer honger te hebben,” zei Grietje.
Papa kocht het lekkerste eten en de mooiste kleren voor zijn kinderen. Ze bouwden hun huisje groter en mooier. En ze leefden nog lang en gelukkig.
Hans groeide op tot een sterke man en Grietje werd de slimste vrouw van het hele dorp. En als ze ’s avonds bij het haardvuur zaten, vertelden ze hun eigen kinderen het verhaal van hun avontuur in het bos en het snoephuisje van de heks.
En ze leefden nog lang en gelukkig.
EINDE
Hans en Grietje film kijken
Via Youtube kun je verschillende verfilmingen als luisterboek van dit sprookje bekijken en luisteren. Een van de leukste hiervan heb ik hieronder voor je neergezet, zodat je alvast lekker in de stemming kunt komen.
De moraal achter Hans en Grietje
Het belangrijkste moraal achter Hans en Grietje is dat je nooit zomaar vreemde mensen moet vertrouwen. Ingegeven door de honger en al het lekkers gaan zij zonder na te denken zomaar het huisje van de heks in, met hele nare gevolgen. Het blijft wel opvallend dat een vader zomaar zijn kinderen in het bos achterlaat op verzoek van zijn nieuwe vrouw. Het verhaal toont ook de kracht van vriendschap en loyaliteit, aangezien Hans en Grietje elkaar steunen en samenwerken om te overleven.
De karakters uit het sprookje
Hans en Grietje
Hans en Grietje zijn twee klassieke sprookjesfiguren. Ze zijn voorbeelden van de goede kinderen die worden gestraft door de slechte stiefmoeder. Ze zijn echter ook intelligente en vindingrijke kinderen die uiteindelijk slagen om te overleven en te overwinnen.
Hans is een sterke en onafhankelijke jongen. Hij is niet bang om op te staan voor zichzelf en zijn zusje. Hij is ook een slim kind dat snel oplossingen vindt voor problemen.
Grietje is een lief en zorgzaam meisje. Ze is altijd bereid om haar broertje te helpen. Ze is ook een gevoelig kind dat snel bang wordt.
De houthakker
De houthakker is een sympathiek personage. Hij is een hardwerkende man die voor zijn gezin zorgt. Hij wordt gedwongen om zijn kinderen achter te laten in het bos door zijn gemene stiefmoeder.
De houthakker is een slachtoffer van zijn omstandigheden. Hij is niet in staat om zijn kinderen te beschermen tegen hun stiefmoeder.
De stiefmoeder
De stiefmoeder is de slechterik van het verhaal. Ze is een gemene en wrede vrouw die Hans en Grietje wil kwijt. Ze is een voorbeeld van het kwaad dat kan bestaan in de wereld.
De stiefmoeder is een product van haar omgeving. Ze is opgegroeid in armoede en heeft nooit liefde of aandacht ontvangen. Dit heeft haar gemaakt tot een bitter en misgunstig persoon.
De heks
De heks is een andere slechterik van het verhaal. Ze is een gemene en gevaarlijke vrouw die Hans en Grietje wil opeten. Ze is een voorbeeld van het kwaad dat kan verborgen zijn in mooie dingen.
De heks is een product van haar eigen obsessie met schoonheid. Ze is zo geobsedeerd door haar uiterlijk dat ze bereid is kinderen te eten om jong te blijven.
Waar speelt dit sprookje zich af
Het sprookje Hans en Grietje speelt zich af in een aantal verschillende scenario’s. Het verhaal begint in het huis van de houthakker en zijn familie, die in armoede leven. De stiefmoeder is jaloers op Hans en Grietje en wil ze kwijt. Ze achterlaat de kinderen in het bos in de hoop dat ze zullen verdwijnen.
Het tweede scenario is het bos, waar Hans en Grietje verdwalen. Ze zijn bang en weten niet wat ze moeten doen. Ze vinden het huisje van de heks, dat is gemaakt van snoep. Ze zijn zo verleid door het snoep dat ze naar binnen gaan.
Het derde scenario is het huisje van de heks. De heks is een gemene vrouw die Hans en Grietje wil opeten. Ze lokt de kinderen in haar huis en houdt ze gevangen. Hans en Grietje zijn gedwongen om voor haar te werken en haar eten te bereiden.
Het vierde scenario is het vuur. De heks wil Hans opeten, maar Grietje is slim genoeg om haar te misleiden. Ze duwt de heks in het vuur en redt Hans. Het vijfde en laatste scenario is het huis van de houthakker. Hans en Grietje worden herenigd met hun ouders. Ze zijn gelukkig dat ze weer thuis zijn.
De verschillende scenario’s in het sprookje Hans en Grietje vertegenwoordigen verschillende aspecten van het leven. Het huis van de houthakker en zijn familie vertegenwoordigt de normale wereld, waar Hans en Grietje veilig en geliefd zijn. Het bos vertegenwoordigt de wereld van de gevaar en de uitdagingen. Het huisje van de heks vertegenwoordigt de wereld van het kwaad en de verleiding. Het vuur vertegenwoordigt de kracht van goed over kwaad. En het huis van de houthakker vertegenwoordigt de wereld van de liefde en het geluk.
De scenario’s in het sprookje Hans en Grietje zijn belangrijk omdat ze de kinderen helpen om te groeien en te leren. Ze leren om te overleven in moeilijke situaties en om het kwaad te overwinnen.
Overeenkomsten en verschillen tussen Hans en Grietje en andere sprookjes
Het sprookje Hans en Grietje heeft veel overeenkomsten met andere sprookjes. Zo zijn er vaak de volgende elementen aanwezig:
- Goed versus kwaad: In sprookjes is er vaak een duidelijke tegenstelling tussen goed en kwaad. In Hans en Grietje vertegenwoordigen Hans en Grietje het goede, terwijl de stiefmoeder en de heks het kwaad vertegenwoordigen. Dit is ook een belangrijk element in andere sprookjes, zoals Assepoester, Sneeuwwitje en Doornroosje.
- De kracht van liefde en familie: In sprookjes is de kracht van liefde en familie vaak een belangrijk thema. In Hans en Grietje worden Hans en Grietje uiteindelijk herenigd met hun ouders, wat de kracht van liefde en familie laat zien. Dit is ook een belangrijk thema in andere sprookjes, zoals Doornroosje, De drie mannetjes in het bos en De gelaarsde kat.
- Het overwinnen van moeilijkheden: In sprookjes moeten de hoofdpersonages vaak moeilijkheden overwinnen. In Hans en Grietje moeten Hans en Grietje overleven in het bos en in het huisje van de heks. Uiteindelijk slagen ze erin om deze moeilijkheden te overwinnen. Dit is ook een belangrijk element in andere sprookjes, zoals De wolf en de zeven geitjes, De drie biggetjes en De prinses op de erwt.
Verschillen
Er zijn ook enkele verschillen tussen Hans en Grietje en andere sprookjes. Zo is het sprookje Hans en Grietje een van de weinige sprookjes waarin kinderen in het bos worden achtergelaten door hun ouders. Dit is een relatief realistisch element in het sprookje, aangezien het in die tijd niet ongebruikelijk was dat kinderen in de natuur werden achtergelaten. Een ander verschil is dat het sprookje Hans en Grietje een relatief donker sprookje is. Er zijn enkele gewelddadige elementen in het verhaal, zoals de heks die Hans in de oven wil stoppen. Dit maakt het sprookje Hans en Grietje een van de meer angstaanjagende sprookjes.
- Assepoester: Assepoester is een ander sprookje waarin een jonge vrouw wordt achtergelaten door haar stiefmoeder. Ze wordt uiteindelijk gered door een prins, wat een parallel is met Hans en Grietje die worden gered door hun vader.
- Sneeuwwitje: Sneeuwwitje is een ander sprookje waarin een jonge vrouw wordt achtergelaten door haar stiefmoeder. Ze wordt uiteindelijk gered door zeven dwergen, wat een parallel is met Hans en Grietje die worden gered door de houthakker.
- Doornroosje: Doornroosje is een ander sprookje waarin een jonge vrouw wordt achtergelaten door haar ouders. Ze wordt uiteindelijk gered door een prins, wat een parallel is met Hans en Grietje die worden gered door hun vader.
- De wolf en de zeven geitjes: De wolf en de zeven geitjes is een sprookje waarin zeven geitjes worden achtergelaten door hun moeder. Ze worden uiteindelijk gered door hun moeder, wat een parallel is met Hans en Grietje die worden gered door hun vader.
- De drie biggetjes: De drie biggetjes is een sprookje waarin drie biggetjes hun huis bouwen. Ze worden uiteindelijk gered door hun slimme biggetje, wat een parallel is met Hans en Grietje die worden gered door Grietje.
- De prinses op de erwt: De prinses op de erwt is een sprookje waarin een prinses wordt getest om te zien of ze echt is. Ze slaagt de test, wat een parallel is met Hans en Grietje die uiteindelijk hun ouders overtuigen dat ze hun echte kinderen zijn.
Deze sprookjes laten zien dat Hans en Grietje deel uitmaakt van een lange traditie van sprookjes. Ze bevatten veel van de klassieke elementen van sprookjes, maar hebben ook enkele unieke kenmerken die ze onderscheiden van andere sprookjes.
Leuke weetjes over het sprookje Hans en Grietje
Wie schreef het sprookje Hans en Grietje
Het sprookje Hans en Grietje heeft veel varianten. De bekendste versie is geschreven door de gebroeders Grimm. Het sprookje dateert uit het begin van de negentiende eeuw.
Waar komt het kruimelpad op websites vandaan?
De oorsprong van het kruimelpad op websites zijn de broodkruimels die Hans strooide om zo de weg naar huis weer terug te vinden. Via het kruimelpad weet je altijd waar op een website je bent.
Is het sprookje van Hans en Grietje verfilmd?
Ja, er zijn verschillende films en theatervoorstellingen van dit sprookje gemaakt. Er is zelfs ook een opera gemaakt.
Komt er ook een wolf voor in dit sprookje?
In het originele verhaal van Hans en Grietje komt geen wolf. Er zijn echter sprookjes die erg veel lijken op dit verhaal. In een aantal daarvan is de heks vervangen door de wolf. De wolf is sowieso een veel voorkomend dier in sprookjes. Lees bijvoorbeeld het sprookje van Roodkapje, Peter en de wolf of De drie biggetjes en de wolf.
Hoe heet dit sprookje in Duitsland?
In Duitsland is dit sprookje bekend onder de naam Hansel en Gretel.
Wat is de bekendste zin uit het sprookje Hans en Grietje?
De zin die iedereen kent uit het sprookje Hans en Grietje is uiteraard: Knibbel, knabbel knuistje. Wie knabbelt er aan mijn huisje. Deze zin sprak de heks toen ze hoorde dat er iemand at van haar snoephuisje.
3 Dingen die je nog niet wist over het sprookje Hans en Grietje
- In het oorspronkelijke verhaal worden Hans en Grietje niet door hun vader en stiefmoeder achtergelaten, maar door hun ouders.
- In sommige versies van het verhaal wordt geschreven over een oud vrouwtje dat in een huisje woont in plaats van een heks in een snoephuisje.
- In sommige versies van het verhaal worden Hans en Grietje gered door een tovenaar of door een engel.
Erik is vader van 3 kinderen en tijdens het voorlezen van sprookjes gefascineerd geraakt door de verhalen, de magie en symboliek. Op deze websites laat ik je de leukste sprookjes zien en neem je mee in de oorsprong en betovering. Neem je ook deel aan deze betoverende reis!
Als ik het sprookje van Hans en Grietje voor een deel mocht herschrijven dan zou ik de beide kinderen door de stiefmoeder laten verkopen aan de heks (waarbij de eerste niet veel plezier aan het judasloon zal beleven) hoewel de laatste, die nogal ver- en bijziend is, nauwelijks kan toveren maar zichzelf wel hiermee aardig heeft verrijkt en over de fysieke kracht van een veertigjarige vrouw beschikt. Alleen zou Grietje haar, in plaats van in een oven, in een ketel met toverdrank kunnen gooien dat als een soort van verdwijnmiddel werkt.
Het peperkoekhuisje doet me bovendien sterk denken aan Luilekkerland uit Pinokkio, waarin stoute kinderen aanvankelijk ook “gratis” mogen snoepen, eten en pret maken, met als verschil dat de desbetreffende kinderen wel Luilekkerland weer uitgaan maar dan als ezels! Door de heersende toverkracht in dat toverland veranderden zij daar ook in en toen kwamen de ondeugende jongens er, net als Hans en Grietje, door schade en schande achter dat er altijd wel een addertje onder het gras zit met “gratis” verwennen en niets is wat het lijkt!
wow wat mooi!